Περιεπάτει ὅθεν εἰς τὴν ἀγορὰν καθ’ ἑκάστην ταπεινὸς καὶ μέτριος, ἀπορρίπτων πᾶσαν κενοδοξίαν προερχομένην ἐκ τοῦ ἀξιώματός του. Ἠκολούθει δὲ αὐτὸν καὶ ὅλος ὁ λαός, ὄχι τόσον διὰ τὴν ἐξουσίαν, τὴν ὁποίαν εἶχεν, ὅσον διὰ τὰ σημεῖα καὶ τὰ θαύματα, τὰ ὁποῖα ἐτέλει, θεραπεύων πᾶσαν ἀσθένειαν· διότι καὶ μόνον ἐὰν ἤθελε βάλει τὴν χεῖρά του εἰς ἀσθενῆ, ἐπικαλούμενος τὸ ὄνομα τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ, καὶ ἐσφράγιζεν αὐτὸν διὰ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, εὐθὺς ἐθεραπεύετο· καὶ οἱ μὲν χωλοὶ περιεπάτουν, οἱ τυφλοὶ ἀνέβλεπον, οἱ κωφοὶ ἤκουον, οἱ ἄλαλοι ὡμίλουν καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν οἱ δαίμονες καὶ πᾶν κακὸν ἐφυγαδεύετο.
Ταῦτα τὰ ἐξαίσια βλέπων ὁ λαός, ἄφηναν τὴν προγονικήν των ἀπάτην, τοὺς πατρῴους θεοὺς ἐβδελύσσοντο, τὰ ἄψυχα εἴδωλα καὶ ψευδωνύμους θεοὺς ἐκρήμνιζον, τοὺς βωμοὺς κατηδάφιζον καὶ ἐγίνοντο μία γνώμη καὶ μία ψυχὴ καὶ γλῶσσα μὲ τὸν Μάρτυρα. Ἡτοιμάζοντο δὲ μὲ μεγάλην προθυμίαν, ἐὰν παραστῇ ἀνάγκη, καὶ νὰ ἀποθάνωσιν διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ. Οἱ λόγοι τοῦ Μηνᾶ ἐφαίνοντο εἰς αὐτοὺς ὡς λόγοι ζωῆς καὶ ἡ λαλιὰ αὐτοῦ ὡς φωνὴ θεϊκή. Μόνον ὀλίγοι τινὲς ἔμειναν εἰς τὴν ἀσέβειαν, διότι ἔκλεισαν τὰ ὦτα καὶ τοὺς ὀφθαλμούς, διὰ νὰ μὴ γνωρίσουν τὴν ἀλήθειαν· αὐτοὶ ἐτίμων πολὺ τὴν ἐπιβώμιον ἑορτὴν τῶν δαιμόνων διὰ τὰ συμπόσια, τὴν μέθην, τὰς κοίτας καὶ τὴν ἀσέλγειαν, ὕβριζον δὲ καὶ ἠτίμαζον τὰ τῶν Χριστιανῶν διὰ τὴν ἐγκρατῆ ζωὴν καὶ τὸν μετὰ σώματος ἀσώματον βίον.
Μὴ ὑπομένοντες λοιπὸν οἱ υἱοὶ τοῦ σκότους καὶ τῆς ἀπωλείας ἀπόγονοι την αἰσχύνην τῶν σεβασμάτων αὐτῶν, ἐζήτουν τρόπον νὰ ἐκδικηθοῦν τὸν Ἅγιον καὶ τοὺς λοιποὺς Χριστιανούς, διὰ τὴν ὕβριν τῶν μιαρῶν θεῶν· ἀλλὰ φοβούμενοι τὴν ὁρμὴν τοῦ πλήθους, δὲν ἐτόλμων νὰ πράξουν φανερὰ τίποτε· μόνον ἔστειλαν πρὸς τὸν βασιλέα γράμματα, διὰ νὰ ἐξάψουν τὸν θυμὸν αὐτοῦ, καὶ ἔλθῃ νὰ τοὺς παιδεύσῃ τὸ ταχύτερον. Ἔγραφον δὲ ὅτι πανταχοῦ τὸ ὄνομα τοῦ Γαλιλαίου (τοῦ Χριστοῦ) ἦτο σεβαστόν, ἠθετοῦντο δὲ οἱ πατρῷοι θεοὶ καὶ εἰς ὀλίγον καιρὸν θέλουν ἔλθει καὶ εἰς φανερὰν ἀποστασίαν, νὰ μὴ λαμβάνωσι καθόλου ὑπ’ ὄψιν των τὰ βασιλικὰ προστάγματα. Τούτων δὲ πάντων, ἔλεγον, αἰτία εἶναι ὁ ἔπαρχος, τὸν ὁποῖον ἔστειλε νὰ τιμωρῇ τοὺς Χριστιανούς, διότι αὐτὸς πιστεύσας εἰς τὸν Χριστὸν εἶναι ὁ πρῶτος ὅστις κηρύττει αὐτὸν ἀνερυθριάστως καὶ καθ’ ἑκάστην πείθει τοὺς ἁπλουστέρους εἰς τὴν ἀθέτησιν τῶν θεῶν καὶ τῶν βασιλικῶν προσταγμάτων.