Ἡ δὲ ἄρρωστος εἶπε πρὸς αὐτὰς μὲ πρᾳότητα· «Μὴ λυπῆσθε διὰ τὴν ἀναχώρησίν μου, διότι ἔχετε καλὴν ἡγουμένην, ἱκανωτέραν ἐμοῦ καὶ συνετωτέραν, εἰς ταύτην δὲ ὁλοψύχως ὑποτάσσεσθε, τὴν ἀδελφήν μας, λέγω, Εἰρήνην, τὴν θυγατέρα τοῦ φωτός, τοῦ Ἰησοῦ τὴν ἀμνάδα, τὸ σκεῦος τοῦ Παναγίου Πνεύματος· μὴ τολμήσετε δὲ καὶ κάμετε ἄλλην προεστῶσαν ἐξ ἀποφάσεως». Ταῦτα προστάξασα τὴν τελευταίαν της ὥραν, εἶπε πρὸς τὸ Δεσπότην· «Δόξα τῷ ἐλέει σου, Κύριε», καὶ οὕτω παρέδωκε τὴν ψυχὴν εἰς τὰς τῶν Ἁγίων Ἀγγέλων χεῖρας, οἵτινες τῆς παρεστέκοντο.
Ἡ δὲ Ὁσία Εἰρήνη δὲν ἦτο ἐκεῖ, ὅταν εἶπεν ἡ Ἡγουμένη τὰ ἄνωθεν λόγια διὰ τον ἑαυτόν της. Ὁμοίως καὶ αἱ μοναχαὶ οὐδὲν τῆς ἀνέφερον διὰ νὰ μὴ φύγῃ ὡς ταπεινόφρων καὶ ἀκενόδοξος, διότι ὅλαι ἐγνώριζον τὴν καλήν της γνώμην καὶ τὴν πολλὴν μετριότητα. Μόνον ἀφοῦ ἐνεταφίασαν τὴν νεκρὰν ὡς ἔπρεπεν, συνήχθησαν ὅλαι εἰς τὸν Ναὸν καὶ προσηύχοντο, ἵνα τὰς φωτίσῃ ὁ Κύριος. Ἦτο δὲ τότε Ἀρχιεπίσκοπος ὁ Ὁμολογητὴς Μεθόδιος, ὅστις εἶχε λάβει ἀπὸ τοὺς Εἰκονομάχους πολλὰ κολαστήρια διὰ τὴν Ὀρθοδοξίαν καὶ ἐβάστασεν εἰς τὸ ἱερὸν αὐτοῦ σῶμα τὰ στίγματα τοῦ Κυρίου καὶ θαύματα ἔκαμε, καθολικὰ δὲ εἶχε Πνεῦμα Ἅγιον καὶ ἐγνώριζε τὰ μέλλοντα. Ὅταν δὲ ἐκίνησαν αἱ ἄλλαι ἀδελφαὶ νὰ ὑπάγουν, δὲν ἤθελεν ἡ Εἰρήνη νὰ ἀκολουθήσῃ, προφασιζομένη διαφόρους αἰτίας καὶ ἐμπόδια, μετὰ βίας δὲ τὴν ἐπῆραν. Ὅταν δὲ ἔφθασαν εἰς τὸν Πατριάρχην καὶ τὸν ἐπροσκύνησαν, τὰς ἠρώτησε ποίαν ἀπὸ ὅλας ἐπρόκριναν διὰ προεστῶσαν. Αἱ δὲ ἀπεκρίθησαν· «Οὐδεμίαν, Δέσποτα Ἅγιε, μόνον εἰς τὸν Θεὸν πρῶτον ἐλπίζομεν, καὶ δεύτερον εἰς τὴν ἁγιωσύνην σου, ὅστις ἔχεις Πνεῦμα Ἅγιον, νὰ ψηφίσῃς ἐκείνην τὴν ὁποίαν σὲ φωτίσῃ ἡ χάρις του». Ὁ δὲ θεοφόρος ἀπεκρίνατο λέγων· «Ἐγὼ ἠξεύρω ὅτι ὅλαι θέλετε τὴν τιμίαν καὶ σεμνοτάτην Εἰρήνην· καλὴν δὲ γνώμην καὶ θεάρεστον ἔχετε, καὶ δόξαν νὰ ἔχῃ ὁ Κύριος, ὅστις μοῦ ἐφανέρωσε τὰς ἐναρέτους πράξεις ταύτης τῆς δούλης του».
Ταῦτα ἐκεῖναι ὡς ἤκουσαν, ἐθαύμασαν καὶ ἐπροσκύνησαν λέγουσαι· «Ὄντως ὁ Θεὸς κατοικεῖ εἰς τὴν μακαρίαν ψυχήν σου καὶ σὲ φωτίζει, καὶ φανερώνει σου τὰ ἀπόκρυφα». Εὐθὺς τότε ἐγερθεὶς ἀπὸ τὸν θρόνον ὁ Ἅγιος ἔλαβε θυμιατήριον, εὐλογήσας δὲ τὸν Θεὸν μὲ τὴν πρέπουσαν ὑμνῳδίαν ἐχειροτόνησε τὴν Εἰρήνην διάκονον τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας, ἠξεύρων ἀπὸ Πνεῦμα Ἅγιον, ὅτι ἦτο καθαρὰ καὶ ἄμωμος· ἔπειτα δὲ τὴν ἐχειροτόνησε καὶ Ἡγουμένην.