Αὐτὰ καὶ ἄλλα παρόμοια ἔλεγεν ἡ πάνσοφος, διδάσκουσα πολλάκις μὲ σπλάγχνα μητρικὰ τὰ πνευματικὰ τέκνα της, τὰ ὁποῖα προθύμως τὸν λόγον ἐδέχοντο καὶ ἐκαρποφοροῦσαν θαυμασιώτατα. Ἡ δὲ Ὁσία βλέπουσα, ὅτι ἔκαμνε καρπὸν πολὺν εἰς τὰς ψυχὰς αὐτῶν μὲ τὰς νουθεσίας της, ἔχαιρε καὶ ηὐχαρίστει τὸν Κύριον, τὸν ὁποῖον ἠγάπα ἐξ ὅλης ψυχῆς καὶ δυνάμεως. Ὅθεν ἔχουσα εἰς αὐτὸν πίστιν ἄδολον, καὶ πρὸς τὰς ἀδελφὰς ἀγάπην ὑπέρμετρον, ἐτόλμησε καὶ τοῦ ἐζήτησεν ἕνα μεγάλον καὶ ὑπερφυέστατον χάρισμα· ἤτοι νὰ τὴν ἀξιώσῃ προορατικοῦ χαρίσματος, νὰ γνωρίζῃ τὰ ἀπόκρυφα πταίσματα πασῶν τῶν ἀδελφῶν ἀσφαλέστατα· καὶ τοῦτο ὄχι διὰ ἀνθρώπινον ἔπαινον, ἀλλὰ διὰ νὰ τὰς διορθώνῃ, ἵνα μὴ κολάζωνται. Ὅθεν καὶ ὁ Κύριος, βλέπων τὸν σκοπόν της ὅτι ἦτο καλός, ἐπήκουσεν αὐτῆς τάχιστα καὶ τῆς ἔστειλεν ἀπὸ τοὺς οὐρανοὺς φωτοφόρον Ἄγγελον, ὅστις ἦλθεν εἰς αὐτὴν μὲ στολὴν λευκὴν ἐξαστράπτων. Ἡ δὲ Ἁγία, ὅταν τὸν εἶδε, δὲν ἐταράχθη, οὔτε ποσῶς ἐφοβήθη τὸ παράδοξον τοῦ σχήματος, ἀλλὰ μᾶλλον ἐχάρη. Ὁ δὲ Ἄγγελος τὴν ἐχαιρέτησε λέγων· «Χαῖρε δούλη τοῦ Θεοῦ πιστοτάτη καὶ εὔχρηστος· ὁ Κύριος μὲ ἀπέστειλεν εἰς διακονίαν σου, κατὰ τὴν αἴτησιν, τὴν ὁποίαν τοῦ ἐζήτησας, διὰ ἐκείνους ὅπου μέλλει νὰ σωθοῦν διὰ σοῦ καὶ μὲ ἐπρόσταξε νὰ στέκωμαι πλησίον σου πάντοτε, νὰ σοῦ φανερώνω καθ’ ἡμέραν σαφῶς τὰ ἀπόκρυφα».
Ταῦτα εἰπὼν ὁ Ἄγγελος, αὐτὸς μὲν ἔγινε διὰ τὴν ὥραν ἄφαντος. Ἡ δὲ Ὁσία ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν μετ’ εὐφροσύνης, εὐχαριστοῦσα τὸν Κύριον· ἔκτοτε δὲν ἔλειψεν ἀπ’ αὐτῆς ὁ Ἄγγελος, ἀλλὰ τῆς ἐφαίνετο καθ’ ἑκάστην (ὦ παρρησίας θαυμασίας τῆς Ὁσίας πρὸς Κύριον!) ὡς φίλος πρὸς φίλον διαλεγόμενος, καὶ τῆς ἐφανέρωνε τὰ ἀπόκρυφα ἔργα τοῦ καθ’ ἑνός, ὄχι μόνον τῶν μοναζουσῶν ἐκείνων, ἀλλὰ καὶ τῶν λοιπῶν ἀνθρώπων, ὅσοι ἤρχοντο νὰ τὴν βλέπουν, διὰ ν’ ἀκούουν τὰ χρυσᾶ λόγια της. Ὅταν δὲ ἔβλεπε τινά, ἔχοντα πεπραγμένον κανὲν ἀνόμημα, τὸν ἐδίδασκε πρεπόντως ἡ Ἁγία διὰ τὴν αἰώνιον κόλασιν εἰς τὴν ὁποίαν κατακρίνονται ὅσοι ἀποθάνουν ἀμετανόητοι· ἀνέφερε δὲ τότε ὡς παράδειγμα τὸ ἁμάρτημα λέγουσα παραβολικῶς, ἐξόχως δὲ ὅσοι πέσουν εἰς τὸ δεῖνα ἀνόμημα. Φανερὰ ὅμως δὲν ἤλεγχε τὸν ἄνθρωπον, διὰ νὰ μὴ τὸν καταισχύνῃ εἰς τοὺς ἄλλους, ἀλλὰ μὲ τρόπον κατάλληλον τὸν ἔφερεν εἰς μετάνοιαν.