Καὶ κατ’ ἄλλον δὲ λόγον. Δὲν ἔπρεπεν εἰς τοὺς Ἀποστόλους ὅπου ἐδέχθησαν τὴν ἐπιστασίαν τῆς Οἰκουμένης, νὰ εἶναι πάντοτε σωματικῶς ἡνωμένοι· ἀλλὰ ὁ μὲν εἷς Ἀπόστολος νὰ ὑπάγῃ εἰς ἕνα τόπον διὰ νὰ κηρύξῃ, ὁ δὲ ἄλλος εἰς ἄλλον. Διὰ τοῦτο λέγει πρὸς τὸν Πέτρον· «Ἐὰν αὐτὸν θέλω μένειν ἕως ἔρχομαι, τί πρὸς σέ; σὺ ἀκολούθει μοι». Ὡς νὰ ἔλεγε σχεδὸν τοῦτο. Ἔργον σοὶ ἐνεπιστεύθη, ὦ Πέτρε. Τοῦτο λοιπὸν ἐργάζου καὶ τελείωνε. Καὶ ἀκολούθει εἰς ἐμέ, ὅστις σὲ στέλλω εἰς τὸ κήρυγμα, καὶ σοὶ ἐγχειρίζω ὅλην τὴν Οἰκουμένην. Τοῦτον δὲ τὸν Ἰωάννην, ἐὰν θέλω νὰ μένῃ ὧδε πέριξ εἰς τοὺς τόπους τῆς Γαλιλαίας, καὶ νὰ μὴ τὸν στείλω μετὰ σοῦ, τί πρὸς σέ; ἤτοι τί φροντίζεις σὺ περὶ τούτου; Τὸ δὲ ἕως ἔρχομαι, τοῦτο δηλοῖ, ἀντὶ τοῦ ἕως θελήσω νὰ ἀποστείλω αὐτὸν εἰς τὸ κήρυγμα. Διότι, σὲ μέν, ὦ Πέτρε, τώρα σὲ ἐκπέμπω εἰς αὐτό, καὶ εἰς τὴν προστασίαν τῆς Οἰκουμένης· διὸ καὶ ἀκολούθει μοι, ἤτοι πείθου εἰς τοὺς λόγους μου. Ὁ δὲ Ἰωάννης ἂς μένῃ ὧδε ἕως οὗ πάλιν ἔλθω καὶ ἐκπέμψω καὶ αὐτόν, καθὼς καὶ σέ. Οὕτω μὲν ἑρμηνεύων ὁ θεῖος Χρυσόστομος εἰς τὴν ἑρμηνείαν τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου τὸ ἀνωτέρω ρητόν, δεικνύει φανερώτατα, ότι ὁ Θεολόγος Ἰωάννης ἀπέθανεν.
Ἐν δὲ τῇ ὑποθέσει τῆς πρὸς Ἐφεσίους ἐπιστολῆς τοῦ Μεγάλου Παύλου αὐτολεξεὶ τοῦτο φανερώνει λέγων· «Καὶ ὁ μακάριος δὲ Ἰωάννης ὁ Εὐαγγελιστὴς πολὺ ἐκεῖ (ἐν τῇ ᾽Εφέσῳ δηλαδὴ) διέτριψε. Καὶ γὰρ ἐκεῖ ἐτελεύτησεν». Ἀλλὰ καὶ εἰς τοὺς κβ’ καὶ κϛ’ λόγους αὐτοῦ ἑρμηνεύων τὴν πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολὴν καὶ εἰς τὸν οϛ’ λόγον τῆς ἑρμηνείας τοῦ κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγελίου, περὶ τούτου διαλαμβάνων, φανερώνει ὅτι ὁ Ἰωάννης ἀπέθανεν. Ἐπειδὴ λοιπὸν φανερώτατα λέγει ὁ θεῖος Χρυσόστομος, καὶ οἱ ἀνωτέρω ρηθέντες ἀξιόπιστοι καὶ ἅγιοι ἄνδρες, ὅτι ὁ Ἰωάννης ἀπέθανε, ποῖος εἶναι ἐκεῖνος ὅστις δὲν θὰ συμφωνήσῃ μὲ αὐτούς; ἢ ποῖος θὰ νομίσῃ περὶ τούτου κατ᾽ ἄλλον τρόπον;