Μετὰ παρέλευσιν ἔτους ἐμφανίζονται καὶ πάλιν οἱ Ἅγιοι πολλάκις εἰς τον παῖδα, λέγοντες πρὸς αὐτὸν τὰ ἴδια, ἤτοι τὴν ἐκ τῆς γῆς ἐξαγωγὴν τῶν τιμίων λειψάνων των, ὑποδεικνύοντες ἅμα καὶ τὸν τόπον εἰς τὸν ὁποῖον ἦσαν ταῦτα τεθαμμένα. Τούτου ἕνεκεν, τολμήσας ὁ παῖς ἀνεκοίνωσε τὰ πρὸς αὐτὸν λεχθέντα ὑπὸ τῶν Ἁγίων εἰς τὸν πατέρα αὐτοῦ Ἰωάννην, ὅστις μετὰ ζήλου ἠσπάσατο τὸ μήνυμα τοῦτο καὶ ἐπεδόθησαν εὐθὺς εἰς τὴν τοῦ ἔργου ἐκτέλεσιν. Φοβούμενοι ὅμως τοὺς Ὀθωμανοὺς δυνάστας, ἔσκαπτον διὰ νυκτὸς εἰς τὸ ὑπὸ τῶν Ἁγίων ὑποδειχθὲν εἰς τὸν παῖδα μέρος, φθάσαντες δὲ εἰς βάθος ἕξ πήχεων ἀνεῦρον κατὰ τὴν ἑπομένην τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, ἤτοι κατὰ τὴν σήμερον δεκάτην ἕκτην Αὐγούστου, τὰ τῶν τριῶν πρώτων Ἁγίων Σεραφείμ, Δωροθέου καὶ Ἰακώβου λείψανα, ἀρρήτου πλησθέντες εὐωδίας, πληρωσάσης καθ’ ὅλην τὴν νύκτα ἅπασαν τὴν κωμόπολιν, κατησπάζοντο δὲ ταῦτα μετὰ πολλῆς εὐλαβείας, σπεύσαντες ἅμα νὰ εἰδοποιήσουν περὶ τούτου καὶ τὸν τότε ἐπίτροπον τοῦ Ἱεράρχου Ἀττικῆς Γεώργιον τὸν καὶ οἰκονόμον. Ἐπειδὴ ὅμως ἠγνόουν τὰ τῶν Ἁγίων Μαρτύρων ὀνόματα, ἐπεδόθησαν εἰς νηστείας, ἀγρυπνίας καὶ δεήσεις, ὁ δὲ τῶν θαυμασίων Θεὸς καὶ οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες δὲν ἐβράδυναν νὰ ἀποκαλύψουν εἰς τοὺς μετὰ πίστεως δεομένους τὰ ὀνόματα αὐτῶν. Παρακληθεὶς δὲ ὁ τότε Ἱεράρχης Ἀττικῆς Γρηγόριος προσῆλθε καὶ ἠσπάσατο τὰ ἅγια λείψανα, δι’ εἰλικρινοῦς δὲ δοκιμασίας καὶ ἐξακριβώσεως εἶδε πάμπολλα θαύματα, παρὰ τῶν Ἁγίων τελεσθέντα, εἰς ἀνθρώπους, κτήνη, ἀμπελῶνας, ἀγροὺς καὶ ἄλλα.
Μετὰ πάροδον ἑνὸς ἔτους ἐνεφανίσθησαν κατ’ ὄναρ εἰς τὸν αὐτὸν παῖδα καὶ φύλακα ἔκτοτε τῶν ἀνευρεθέντων ἁγίων λειψάνων καὶ δύο ἕτεροι ἅγιοι, Βασίλειος καὶ Δημήτριος τὸ ὄνομα, ὑποδείξαντες τὸν τάφον εἰς τὸν ὁποῖον ἔκειντο, εἰς ἀπόστασιν ἐννέα πρὸς βορρᾶν μέτρων τῶν πρώτων. Βοηθούμενος δὲ ὁ παῖς καὶ ὑπὸ ἄλλων εὐλαβῶν χριστιανῶν ἀνέσκαψεν εἰς τὸν ὑποδειχθέντα τόπον καί, ὤ τοῦ θαύματος! ἀνεῦρε καὶ τούτων τὰ ἅγια λείψανα, ἅτινα ἐξήγαγον μετὰ πολλῆς εὐλαβείας. Κατὰ δὲ τὴν ὥραν ταύτην ὑπόκωφος βοὴ ἐξήρχετο ἐκ τοῦ τάφου, τὸ δὲ πλῆθος μετ’ εὐλαβείας καὶ φόβου συνωθούμενον παρηκολούθει τὸ θέαμα καὶ κατηστάζετο τὰ ἅγια λείψανα. Μετὰ δὲ τὴν προσκύνησιν καὶ τὸν ἀσπασμὸν τῶν ἁγίων τούτων λειψάνων ἥνωσαν καὶ ταῦτα μετὰ τῶν Ἁγίων Σεραφείμ, Δωροθέου καὶ Ἰακώβου.